قدرت بالای مدلسازی جملات زبان طبیعی توسط گرامرهای اتصال - درختی سبب شد که از آنها در کاربردهای ترجمه ماشینی و پردازش معنایی استفاده شود. آزمایشات موفق استفاده از این مدل در ترجمه ماشینی کره ای - انگلیسی و انگلیسی - فرانسوی 2]، [1، ما را بر آن داشت که از این مدل جهت ترجمه ماشینی انگلیسی به فارسی استفاده کنیم. با هدف استفاده این نوع گرامر در ترجمه ماشینی، مفهوم گرامرهای اتصال - درختی همزمان نیز معرفی شده است. استفاده از این نوع گرامر سبب رفع ابهامات زیادی که در پردازش ترجمه ماشینی وجود دارد، شده است. در این مقاله نتایج تجربی ترجمه ماشینی انگلیسی به فارسی که در آزمایشگاه پردازش زبان طبیعی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف صورت گرفته است، ارایه می گردد.

در این مقاله نشان داده ایم که مساله استخراج با مربی گرامر برای گرامرهای زبان طبیعی، می تواند به عنوان ترکیبی پیچیده از تعداد زیادی مساله انتخاب مدل تعریف شود. مسائل انتخاب مدل به مسائلی گفته می شود که در آن ها میان مدل هایی با پیچیدگی آماری متفاوت تصمیم گیری می شود. برای ارائه مدل مورد نظر، ابتدا یک مدل بیزی از فرایند شناختی انتخاب مدل را معرفی کرده ایم. این مدل مساله انتخاب مدل را با تطابق بیشتر با رفتار انسان حل می کند. سپس با استفاده از تعمیم یافته مدل بیزی، که فرایند دریکله است، به همراه مفهوم گرامرهای مبتنی بر سابقه، یک مدل بیزی مبتنی بر سابقه برای استخراج با مربی گرامر ارائه کرده ایم. نتایج آزمایشی که با این مدل روی یک پیکره استاندارد برای زبان انگلیسی صورت گرفته است، در مقایسه با مدل مرجع طبق معیار F1 به مقدار 9.1% پیشرفت نشان می دهد.

یکی از جنبه های تدریس نظر و باورهای معلم درباره تدریس، یادگیری، یادگیرنده، محتوی تدریس، و به طور کلی مسایلی است که در کار خود با آن سر و کار دارد. هدف اصل این تحقیق مطالعه تاثیر عوامل فردی چون میزان تحصیلات، میزان تجربه تدریس، و جنسیت و عوامل محیطی چون محیط تدریس بر نظر و باور معلمان زبان درباره تدریس گرامر است. بدین منظور 130 معلم زبان زن و مرد و با مدرک تحصیلی لیسانس و فوق لیسانس و تجربه تدریس متفاوت که در مدارس دولتی و موسسات خصوصی زبان تدریس می کردند انتخاب شدند. آنان پرسشنامه ای 25 سوالی- با مقیاس لیکرت - را پاسخ دادند که 5 عنصر باور آنان درباره گرامر را مورد پرسش قرار می داد: معنی و مفهوم گرامر / اهمیت گرامر / روش و شیوه تدریس گرامر / نحوه تصحیح اغلاط گرامری / و تکنیک ها، فعالیت ها، تمرینات، و فرایندهای مورد استفاده در تدریس گرامر. نتایج آزمون - ت نشان داد که نظر و باور معلمان با میزان تحصیلات، تجربه تدریس، و محیط تدریس متفاوت درباره گرامر یکسان نیست و تفاوت معنی داری بین آنان وجود دارد در حالی که تفاوت معنی داری بین نظر و باورهای معلمان زن و مرد (جنسیت) درباره گرامر و تدریس آن وجود ندارد. این نتایج برای آموزش معلمان کاربرد دارد.

بازنمایی دستور زبان را می توان به عنوان مهمترین مرحله در سیستم های پردازش زبان طبیعی به شمار آورد. گرامرهای به کار رفته در این سیستم ها عموما گرامرهای مبتنی بر واحد یا ساختاری می باشند که می کوشند جمله را با تجزیه به واحدهای کوچک تر تحلیل نمایند. دیدگاه های متفاوتی برای این کار وجود دارد که گرامر پیوندی به عنوان یکی از آن ها مبنا را بر ایجاد پیوندهایی بین کلمات قرار می دهد و به همین دلیل گرامر لغوی نامیده می شود. این گرامر برای زبان های متعددی ارزیابی شده و بررسی نحوه عملکرد آن ها برای زبان فارسی برای اولین بار هدف این مقاله است. در این تحقیق خواهیم کوشید با شروع از روابط اصلی و اساسی در زبان فارسی، توسعه کار را مبتنی بر این روابط قرار دهیم و در هر مرحله، تعداد این روابط را افزایش دهیم تا حدی که مجموعه قواعدی برای متون رسمی نوشتاری و ساخت های ابتدایی فراهم آوریم. برای اطمینان از انسجام مجموعه، قواعد در هر مرحله به کمک تقطیع گر گرامر پیوندی و روی یک بستر مناسب آزمایش شده است.

فیلیپس معتقد است به کارگیری مفاهیم دینی توسط مؤمنان، یگانه ابزار برای فهم معنای خدا در بازی زبان دینی است، نه مطابقت با واقعیت خارجی. او بر همین اساس می گوید ادراک حقیقت الهی خارج از نحوة زندگی دینی باعث سقوط به ورطة مغالطة تعالی زبان دینی خواهد شد. لذا نگاه مبتنی بر ترس از عذاب الهی و یا امید به پاداش خداوند را طرد می کند. او با پذیرش درون گرایی، گرامر عشق خداوند را همان باور به خدا می داند که در آن هیچ فریبی راه ندارد و این عشق در رفتار مؤمنان ظهور می یابد. فیلیپس در موضوع گرامر لطف الهی معتقد است، لطف الهی یعنی به همة موجودات به منزلة مظاهر و آثار خداوند نگریسته شود و به آن ها محبت شود. او تعالی خداوند را نیز به معنای پذیرش مخلوق بودن خود و اظهار و تواضع در برابر وی می داند. ازهمین رو دیدگاهش نگاهی تحویل گرایانه تلقی می شود. البته اشکالاتی نیز به نگاه وی مطرح است: الف) میان اطلاق باور به خدا و مفید بودن آن تناقض وجود دارد؛ ب) خدای خالق در تناقض با خدایی است که معلول زندگی متدینان است؛ ج) خلط میان باور با عمل صورت گرفته؛ د) تعارض اطلاق عینیت خدا با وابستگی آن به ذهن؛ ه) نفی تمایز میان معنا و کارکرد در باورهای دینی.

فیلیپس فیلسوف دین ناواقع گراست که منکر واقعیت امور دینی ازجمله «خدا» و «نفس» و «رستاخیز» و... است؛ اما به عنوان یک مسیحی سعی دارد برخلاف نکتۀ ذکرشده، با ارائۀ معنایی جدید از نفس، معنای جاودانگی و خلود آن را به حیات اخلاقی داشتن تحویل ببرد. برهمین اساس، جاودانگی نفس را معادل گذشتن از امیال نفسانی برای وصول به حیات اخلاقی تعریف می کند و خلود آن را به مشارکت انسان در زندگی با خدا معنا می کند و رویکردی عمل گرایانه در مقام تبیین گرامر جاودانگی در پیش می گیرد. این پژوهش نشان داده است در دیدگاه وی به لحاظ معناشناختی، مرز مشخصی میان الحاد و ایمان باقی نمانده است. ازسوی دیگر، مبنای این رویکرد آن است که اخلاق صرفاً مبتنی بر دین است؛ درحالی که عمدۀ نظریات امروزین در حوزۀ فرااَخلاق این نگاه به رابطۀ دین و اخلاق را نفی می کنند. همچنین، مشخص می شود این رویکرد به معنای جاودانگی با نحوۀ زندگی دینی مسیحیان در تعارض است.

در سال های اخیر، طرفداران روش آموزشی تعاملی کم و بیش به این نتیجه رسیده اند که در کلاس آموزش فرانسه به عنوان زبان خارجی مفاهیم گرامری می توانند به صورت صریح تدریس شوند. گرامر ضمنی (حرکت از متن به گرامر) که توسط روش های آموزشی تعاملی پیشنهاد می شود، برای شرایط آموزشی مانند ایران، که از محیط های فرانسوی زبان دور می باشند، قابل استفاده نیست. زیرا هدف اصلی این متد ها افزایش توانایی زبان آموز در زمینه های مختلف اجتماعی می باشد. تحقق این هدف در دانشگاه های ایران به طور کامل میسر نمی باشد، زیرا اهم مواد درسی شامل متون تخصصی و دشواری است، که نیاز به تسلط بر دستور، نحو، و غیره دارد. ناتوانی ناشی از عدم تسلط بر گرامر، دانشجویان را در برابر بخش مهمی از اهداف سرفصل دروس، به ویژه نگارش در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد به چالش می کشاند. این مقاله به بررسی مهارت های علمی و عملی دانشجویان ایرانی پس از پایان چهار ترم آموزش زبان فرانسه می پردازد. از آن جا که نگارش صحیح ملاک ارزیابی دانش زبانی است، باید با جدیت بیشتر و از همان ابتدا زبان آموزان را نسبت به اهمیت دستور زبان، به ویژه در زمینه نگارش، آگاه کرد.

در این پژوهش پاسخ های 2059 نفر از شرکت کنندگان در یک آزمون مهارت زبان، مورد بررسی قرار گرفت تا ارتباط بین دانش گرامری و تست های خواندن و درک مطلب که به سبک تافل و اف سی ای نوشته شده اند، مشخص شود. نتیجه این پژوهش حاکی از آن است که مرتبط ترین متغیر برای تست های بخش خواندنِ تافل، تست های عبارات نوشتاری (قسمت دوم گرامر تافل) است که گزینه غلط در آن، شناسایی می شود و اساساً برای سنجش نگارش طراحی شده اند. این نتیجه مؤید ارتباط نگارش و خواندن و درک مطلب می باشد. همچنین تست های خواندن تافل مرتبط ترین متغیر برای تست های خواندن به سبک اف سی ای، شناخته شدند. تحلیل آماری داده ها نیز بیانگر تفاوت معنی داری در پاسخ شرکت کنندگان به بخش های مختلف این آزمون بود. گرایش تحصیلی شرکت کنندگان نیز تفاوت معنی دار در پاسخ به آزمون را نشان داد.